บรรณานุกรมเกี่ยวก้บประเทศจีน ในแง่ของปรัชญา ประกอบด้วย

จาง ลี่เหวิน. (2550). การสร้างสันติสุขด้วยปรัชญาขงจื๊อ. วารสารจีนวิทยา, 1, 220-225.

แม็กกี้หมิง. (2564). หลักคุณธรรมค้ำจุนรัฐทั้งสี่ 国之四维. สืบค้นเมื่อ 28  กันยายน 2564, จาก https://www.arsomsiam.com/guozhisiwei/

วันทิพย์ สินสูงสุด. แปล. (2547). ขงจื่อ สุภาษิตในชีวิตประจำวัน. กรุงเทพฯ : สายใจ.

เสถียร โพธินันทะ. (2539). เมธีตะวันออก. พิมพ์ครั้งที่ 6. กรุงเทพฯ : ต้นอ้อ แกรมมี่. 

อมร มองสุข แปล (2549). คัมภีร์หลุนอวี่. คลองหลวง : ชุณหวัตร.

Arthur Waley. trans. (1999). 3rd ed.The Analects. Beijing: Foreign Teaching and Research Press. 

Ezra Pound. trans (1969). Confucius: the Great digest, the Unwobbling pivot, the analects. New York: New Directions Pub. Corp.

Leonard Shihlien Hsu. (1975). trans. The political philosophy of Confucianism : an interpretation of the social and political ideas of Confucius, his forerunners, and his early disciples. London : Curzon Press.

James Legge. trans. Confucian Analects. from http://www.globusz.com/ebooks/ConfucianAna;ects/index.html